Award: winner of the Emile Guimet prize, Vesoul 2014

Kurai, Kurai is a myth in modern dress set in an unfamiliar land where the rules we know don’t apply, and characterized by a desert landscape, the wind, and above all the ever rolling ‘kurai’(tumbleweed), which takes us on a journey into the unknown. After he finds out that his lover, Vera, is pregnant but doesn’t know by whom, Emo goes on a journey. He leaves Vera and the city, to return to the land of his birth – the land of the kurai – to find out where he comes from and where he should go. This teaches Emo to take life as it comes, and he finally understands the riddle of the kurai. He comes home to find himself, as it were.

Cast:
Talgat Kelimbaev, Tatiana Gorobchenko, Tynar Abdrazaeva
Crew:
Director: Marjoleine Boonstra
Screenwriter: Celine Linssen, based on idea’s of Marjoleine Boonstra
Director of photography: Goert Giltaij
Sound engineer: Diego van Uden
Editor: Menno Boerema
Sound designer: Ranko Paukovic
Composer: Harry de Wit
Producer: Volya Films, Denis Vaslin
Co-producer: OY Art
Financiers: Netherlands Film Fund| Rotterdam Media Fund| Buddhist Broadcasting Foundation| MEDIA Programme | Cinema Development Fund

Festivals
Febiofest IFF 2015 | Vesoul IFF 2015 | Netherlands Film Festival 2014
Awards: Le Prix Emile Guimet, Vesoul Asian IFF 2015 and the Guimet National Museum of Asian Arts in Paris.
 PRIX EMILE GUIMET
Offert par les Amis du Musée National des Arts Asiatiques de Paris, jury composé de M.Hubert Laot. Mme Veronique Prost et Mma. Anna-Nicole Hunt. 
Review of the jury:
KURAI KURAI : TALES OF THE WIND de Marjoleine Boonstra (Kirghizistan, Pays-Bas) pour son scénario original calligraphié dans une neige faite de sel et de coton,
ses paysages merveilleusement filmés, sa culture du conte, sa poésie, son humour, le tout au service d’un message existentiel, humaniste et écologique.

Kurai, Kurai, 83"

 Nederlandse Versie:

Dutch review: Artikel tijdschrift happinez april 2015

Raadselachtige verhalen
Kurai Kurai is het prachtige speelfilmdebuut van fotografe en documentairemaakster Marjoleine Boonstra: een mythe in een modern jasje, die je meeneemt over de uitgestrekte steppen van Kirgizië. Gekalligrafeerd in een sneeuw van zout en katoen, in wonderbaarlijk gefilmde landschappen, met liefde voor vertelling, poëzie, humor, en existentiële, humanistische en ecologische boodschap. 
Kurai Kurai is een raadselachtig, onbekend land waar andere regels gelden. Een land dat wordt gekenmerkt door de aldoor rollende kurai: wispelturige steppentuimelaars vol raadselachtige verhalen. In de poëtische beelden worden verhalen verteld die de rondwaaiende takken uit alle uithoeken van het land oppikken. Verhalen over de levens van gewone mensen, over ongewone veerkracht en over hoe niets is hoe het lijkt. Hoe Marjoleine aan dit project begon? Happinez stelde haar een paar vragen over inspiratie, mooie beelden, problemen onderweg en het ontmoeten van nieuwe mensen:
Hoe kwam je op het idee voor de film? Marjoleine: “Met het boekje Dzjan van Andrej Platonov wilde ik altijd al iets doen: een verhaal over een Russisch volk dat zo verbonden is met de dierenwereld dat de mensen bijna tot dieren zijn verworden. Na een aantal jaren stapte ik naar Céline Linssen, met de vraag of zij een scenario met mij wilde schrijven. Ik ben gaan rondtrekken in het landschap van Platonov en met behulp van mijn reisverslagen heeft Celine het script geschreven.
”Je hebt met Kurai Kurai een mythe verfilmd, waarom heb je daarvoor gekozen? Marjoleine: “Ik houd van sprookjes en mythen, ze leren ons om op een andere manier tegen de werkelijkheid aan te kijken en maken ons leven ietsje draaglijker. Ik ben als documentairemaker op veel rampgebieden geweest en vind het bijzonder om te zien hoe veerkrachtig mensen zijn."
In het verhaal komt de hoofdpersoon op reis naar zijn geboorteland mensen tegen die duwen en trekken aan de werkelijkheid, totdat die hun past. Geloof je daar zelf ook in?
Marjoleine: “Het is een manier om met verdriet om te gaan. Je kunt het wel buiten de deur zetten, maar dan komt het net zo hard terug. Zie het verdriet als een kat die op je schoot komt zitten. Je kunt de kat negeren, maar je kunt er ook voor kiezen de kat te gaan aaien. Zo is er in de film een moeder die elke dag op haar kameel naar haar verdronken zoontje zoekt: ze is er van overtuigd dat hij nog in leven is, ook al weet ze diep van binnen dat jagers zijn lichaam bij de rivier gevonden hebben. De bewoners in het dorp kiezen ervoor om haar, elke dag weer, op haar kameel te laten zoeken, in plaats van haar uit die werkelijkheid te helpen.”
Wat vond je het leukste aan dit project?
Marjoleine: “Projecten zijn soms veel makkelijker te realiseren dan je denkt, en problemen zijn makkelijk op te lossen als je snel reageert. Als je goed weet wat je wilt, kun je creatief zijn met iedereen en maakt het niet uit waar iemand vandaan komt. Zo kwam ik tijdens mijn reis in een winkeltje een mooi kledingstuk tegen. Ik vroeg wie de ontwerpster was, ben naar haar toe gegaan en vroeg of ze kleding wilde ontwerpen voor de film. Ze zei gelijk ja. En toen de cameraman op een dag ziek was, besloot ik om dan zelf maar te gaan filmen.”
Wat is er bijzonder aan deze film?
Marjoleine: "Landschap, mens en dierenwereld zijn een, ze zijn met elkaar verbonden, en van daaruit zoekt een ieder zijn weg. Je hoeft bijvoorbeeld niet de biologische vader te zijn van een kind waar je voor zorgt, zoals de vader van Emo, de hoofdpersoon. Op een poëtische manier wordt je in de film aangesproken op een gezamenlijke verantwoordelijkheid. Die sfeer was er ook binnen de crew, het samen bouwen aan een film was een groot avontuur, een geweldige tijd. De film heeft een maand geleden in Frankrijk zijn eerste prijs gewonnen, le Prix Emile Guimet. Ik ben heel benieuwd of het Nederlandse publiek het daarmee eens is.”

KURAI KURAI, tales on the wind

Nederland/België; 2014; kleur; 85 minutenKirgizisch/Russisch gesproken, Nederlands ondertiteld; Regie: Marjoleine BoonstraScenario: Céline Linssen, gebaseerd op ideeën van Marjoleine BoonstraCamera: Goert GiltayGeluid: Diego van UdenMontage: Menno Boeremageluid design: Ranko PaukovicMuziek: Harry de WitProductie: Volya Films, Oy Art
Cast: Talgat Kelimbaev, Tatiana Gorobchenko, Tynar Abdrazaeva

 Wereldpremière: Nederlands Film Festival, 2014

Kurai Kurai bevat visuele schoonheid

Marjoleine Boonstra werkte zo'n twaalf jaar aan deze film en is verliefd geworden op Kirgizië. Elk shot is een ode aan het landschap. De regisseuse is alleen wel te veel van het pad van hoofdpersonage Emo afgeweken.

Kevin Toma 30 april 2015, 02:00

Mensen van weinig woorden zijn ze. En toch kunnen de mensen in Kurai Kurai - Tales on the Wind mooi over hun vaderland vertellen. Kirgizië is een land dat zich niet makkelijk geeft, zegt de een. De kuilen in de wegen zijn volgens de ander zo diep, dat een kameel erin kan verdrinken. 'Tenminste, als het zou regenen.' En dan het tuimelkruid, dat ontworteld door de woestijn rolt; een schijnbaar dor geval, maar intussen verspreidt het overal zijn zaadjes. 'Het beste wat God ooit heeft gemaakt', leerde het hoofdpersonage van zijn moeder. 'Beter dan iedere man, en virieler.'

Tuimelkruid

In haar speelfilmdebuut volgt documentairemaker en fotograaf Marjoleine Boonstra (Among Horses and Men) de jonge Kirgiziër Emo (Talgat Kelimbetov), die zich door zijn zwangere vriendin verraden voelt en nu vanuit de stad terugreist naar zijn geboortegrond. Tijdens de tocht stromen de verhalen hem tegemoet - al is het maar door de gesprekken met medereizigers, jeugdherinneringen of een toevallige blik uit het treinraam. Soms laat de film zich meevoeren door het tuimelkruid, alsof de camera uit de buurt van Emo's geschiedenis waait en daarmee oog krijgt voor alles wat er in het landschap gebeurt. Een vrouw die eindeloos per kameel de steppe afspeurt, zoekend naar haar verloren zoon. Een man die rondrijdt met een lekkende watertank, omdat hij verlangt naar de golven van het grotendeels opgedroogde Aralmeer. Katoenpluizen, door de woestijn dwarrelend als sneeuw.

Boonstra werkte zo'n twaalf jaar aan de film en verzamelde de vaak symbolisch geladen verhalen tijdens verschillende reizen door Kirgizië en Oezbekistan. Ze is duidelijk verliefd geworden op de streek, haar bewoners en hun veerkracht. Kurai Kurai speelt zich vrijwel volledig af in de buitenlucht en elk shot - prachtig gefotografeerd door cameraman Goert Giltay - is een volgende ode aan de vormen en kleuren van het landschap.
_{Kurai Kurai. Tales on the Wind. Regie: Marjoleine Boonstra. Met
Talgat Kelimbetov, Tatiana Gorobchenko, Tynar Abdrazaeva. 85 min., in 9 zalen.}